Dagbesteding

Dagbesteding na een herseninfarct

Was mijn dagbesteding voor mijn herseninfarct in juni 2013 geen enkel probleem en was ik doorgaans tenminste 8 uur per dag op mijn PC met mijn bedrijf bezig, had ik ook na het herseninfarct geen problemen met het doorkomen van een dag. En heb ik alle tijd om overal over na te denken, te lezen over de meest uiteenlopende dingen en zit ik meer dan me lief is achter mijn laptop

Zo las ik vandaag een bericht van een vrouw, die naar Canada emigreerde, alleen dingen kocht waar ze blij van werd, toen ze door werkeloosheid aan de bedelstaf dreigde te raken en besloot het roer om te gooien toen ze heel veel schulden had opgebouwd. Ze kocht alleen dingen die minstens 50% afgeprijsd waren, kleding alleen in de uitverkoop, legde een voorraad kast aan  van de dingen die ze veel gebruikte en die in de aanbieding waren. Zo  betaalde ze een hypotheekschuld van 280.000 af en werd miljonair.

Haar advies: koop en doe alleen dingen waar je blij van word. Ik gaf een reactie op dit bericht:

mijn reactie op dit bericht

ik had een passie voor rieten manden en van belasting betalen en hoge verzekeringen afsluiten werd ik niet bepaald blij. Dat is slecht afgelopen na een zwaar herseninfarct, toen had ik alleen nog heel veel rieten manden en geen inkomen meer.

land der fabelen en sterke verhalen

En ben geneigd om het bericht over een emigrant, die miljonair werd naar het land der fabelen  of in het laatje met sterke verhalen te doen: ik kocht altijd mijn kleren in de uitverkoop en had veel gebruikte levensmiddelen altijd op voorraad

huizen als kastelen

Wel met in mijn achterhoofd het spreekwoord:

zuinigheid met vlijt bouwt huizen als kastelen

Op die ingeslagen weg ga ik voort met de paar euro, die ik nog heb, Waarvan ik de overige kosten van mijn levensonderhoud toch ook niet kan betalen. Dat betaalt mijn mantelzorger allemaal en die is wel zuinig, maar niet zo zuinig als ik.

zuinige moeder

MIJN OUDE MOEDER VAn 95 is no zuiniger dan ik, gooit nooit iets weg van eten, eet daardoor meer dan eens per week een kliekje, waartoe ik ook geneigd ben, ware het niet dat de keuken voor mij verboden terrein is, ik kan immers nauwelijks op mijn benen staan en maar een hand gebruiken.hoe graag ik ook zou willen: koken zal ik nooit meer kunnen.

Dagbesteding bij Eifelerpflege in Wald

Morgen ga ik weer, zoals elke dinsdag naar de Dagbesteding en vergeet nu al weken dat ik in de keuken mocht helpen. Dat ga ik morgen wel doen.

aardappels schillen met een hand

De eerste keer dat ik daar kwam mocht ik aardappels schillen, dat ik goed met 1 hand kan, maar mijn mantelzorger vind dat ik daar niet heen ga om te werken. daarover verschillen we van mening: ik doe het graag en zie het helemaal niet als werk. Het schillen doe ik, uiteraard met mijn rechterhand,daar heeft mijn linkerhand geen  zin in

De aardappel leg ik op tafel en snijdt deze  in twee stukken, zodat ik een stuk op de platte kant op tafel kan leggen, zodat ik de pieper met mijn rechterhand kan  schillen met een gewoon aardappelmesje. Met een dunschiller is moeilijker, omdat het te villen slachtoffer dan niet mag verschuiven. Daar heb ik wel een speciaal plankje voor waar ik de aardappel op vast prik. Ik zal het morgrn meenemen.

Het plankje is bij elke hulpmiddelenwinkel te koop.

ter harte nemen van klacht

Nu werd er op deze Dagbesteding vrijwel niets met ons gedaan, zodat ik dan maar ging ziztten tekenen, wat ik thuis ook altijd doe, daar heb ik dus iets  van gezegd en verdraaid dat werd ter harte genomen en hebben we vorige week meerdere dingen gedaan: een beetje knutselen,gymnastiek, een raadselspelletje en meer weet ik niet meer.

knutselen

Het knutselen bestond uit het uitprikken van sterren uit karton: uitprikken, omdat ik uitknippen niet kan, daar was over na gedacht. Het kwam mij een beetje voor alsof ik op een kleuterschool zat, maar had toch een leuke dag en heb het zeer gewaardeerddat er rekening werd gehouden met mijn handicap